Einn góður!

4.5.2008 | 00:39

Frú Klara kirkjuorganisti var á áttræðisaldri og hafði aldrei kynnst kynlífi, alltaf verið ógift og aldrei í sambúð. Hún var dáð vegna elskulegheita sinna og góðmennsku.

Presturinn kom eitt síðdegi að vori í heimsókn til hennar. Hún bauð hann velkominn í "meyjarhof" sitt og vísaði honum til sætis meðan hún tók til meðlæti með kaffinu. Þar sem hann sat varð honum litið á gamla pumpuorgelið. Ungi presturinn tók þá eftir fullu vatnsglasi sem stóð á orgelinu. Í vatninu flaut, af öllum hlutum, SMOKKUR!! Hugsaðu þér sjokk prestsins og undrun! Gerðu þér í hugarlund forvitnina sem hjá honum vaknaði.

Klara gamla hefur áreiðanlega farið yfir um, hugsaði klerkurinn.

Í því kom Klara fram úr aldhúsinu með kaffið og heimabakkelsið. Þau fóru að spjalla um daginn og veginn. Presturinn reyndi að hafa hemil á forvitni sinni, en að lokum gat hann ekki ekki á sér setið: - Frú Klara, sagði hann, - gætirðu sagt mér eitthvað um þetta? (hann benti á glasið). - Ó, já, svaraði Klara gamla. - Er þetta ekki dásamlegt? Ég var á gangi niðri í bæ síðastliðið haust, þegar ég fann lítinn pakka á götunni. Leiðbeiningarnar á pakkanum voru svohljóðandi: Settu þetta á "organ", haltu því blautu og þá mun lánið verða með þér. Og veistu hvað! Ég hef bara ekki orðið lasin í allan vetur!

Eigiði góða helgarrest.

Flokkur: Bloggar | Facebook