Getur þetta verið? Erum við virkilega ekki komin lengra?

Ég sá það nú síðast á sunnudaginn á göngu minni um Skólavörðustíginn að a.m.k. tvær verslanir skrifuðu á ensku og settu á hurðina hjá sér að peningar Gordons Brown væru ekki gjaldgengir þar/velkomnir ....

Þessa athugasemd sá ég inn á síðunni hjá Baldri.

Á ég að trúa því að það séu einhverjir verslunareigendur á Íslandi í dag sem setja upp svona tilkynningu?

Mig langar svo til að einhver segi mér að þetta sé ekki satt.

En ef þetta er tilfellið, þá væri ég til í að vita hvaða verslanir þetta eru. Því á meðan þessir miðar eru í glugganum hef ég ekki heldur áhuga á að versla hjá þeim.

Nú er gott að hlusta á Guðjón Bergmann

Góða nótt og eigiði ljúfa drauma

Ég hef komið þangað.

Ekki keypti ég þó stera. En fann annað. Haldiði að ég hafi ekki fundið Freyju Hraun í einni sjoppunni þar. Þetta var víst 1993. Pakkinn útrunninn í dag ef hann hefur ekki klárast.

En gott mál að þeir náðust.

Fjörutíu Svíar handteknir fyrir lyfjasölu

Reykjavíkur meinið þið.

Ég hef ekki orðið vör við neina flugvélafarma af skandinövum í verslunarhugleiðingum. Hef heldur ekkert heyrt af þeim á Egilsstöðum. Viðurkenni þó að ég er nett abbó. Væri alveg til í að fá svo sem eins og einn farm í búðirnar hérna og alveg til í að senda einn farm austur líka. En við þurfum víst að bíða eitthvað eftir þeim.

SAS var óvart með útsölu á flugmiðum til Íslands

Do you speak english?

Er kannski ekki sammála öllu sem Brynhildur segir þarna en það er alveg öruggt mál að eitthvað þarf að gera í þessu. Ég hef sjálf verið stödd erlendis og séð ráðherra halda ræðu og úff. Það er algjör óþarfi að vera að blanda stjórnmálaflokkum inn í þetta. Það vill bara til að nú eru það sjálfstæðismenn sem eru að mestu í brúnni og í þessum erlendu samskiptum. Þetta á auðvitað að gilda um alla ráðherra hverju sinni. Og einnig þá þingmenn sem fara erlendis á ráðstefnur og annað. Setja þá í stöðupróf í ensku og ef á þarf að halda senda túlk með. Við eigum örugglega fullt af frambærilegum túlkum sem gætu tekið þetta starf að sér. Við þurfum að standa upprétt í þessu sem öðru. Það er alls ekki smánarlegt að skilja ekki allar mögulegar mállýskur í ja nánastöllum heiminum. Ég hef stundum séð viðtal í fréttum á ensku við einhverja sem tala ensku sem þriðja mál jafnvel og ég horfi bara og horfi og skil ekki eitt einasta orð.

Nú tala ég mjög góða daglega ensku, meira að segja það góða að þjóðverjinn og fleiri halda að ég sé Ameríkani. Ameríkaninn í Georgíu heldur að ég sé frá einhverju öðru fylki sem ég man ekki hvað er í augnablikinu. En þegar kemur að faglegri ensku er ég bara ekki góð lengur og viðurkenni það alveg. En af því að fólk heyri mig tala daglega málið svo auðveldlega, þá býst það við að ég sé "alveg" góð í málinu.

Ég get líka labbað inn á kaffihús í París, heilsað og pantað kaffi á svo góðri frönsku að frakkarnir halda að ég sé local. En svo kann ég ekki meira.Hef prófað þetta oftar en einu sinni.

Nú tala ráðherrarnir okkar mismunandi málýskur. T.d. Árni sem lærir í Skotlandi. Það er ekkert óeðlilegt að einhverjir eigi erfitt með að skilja hann eða þá hann að skilja þá sem hafa lært annarstaðar.

 

Það er allt í góðu að bera virðingu fyrir enskri tungu en algjör óþarfi að fara á  bömmer þó maður sé ekki með fullkominn framburð. Og hver er svo hinn fullkomni framburður? Sem betur fer er það löngu sannað að tal hefur ekkert að gera með vit.

Þetta með mannasiðina. Stundum finnst mér eins og það megi senda hálfa þjóðina á mannasiðanámskeið. Ég þyrfti trúlega stundum líka. En það eru mismunandi kröfur gerðar til okkar og við gerum auðvitað meiri kröfur til þeirra sem eru í eldlínunni hverju sinni. Man ekki betur en að Framsóknarmenn hafi boðið upp á framkomunámskeið hér um árið. Margir hneyksluðust þá en hver veit nema þetta sé málið. Tel fullvíst að þeim sem hafa alist upp í Sjálfstæðisflokknum standi til boða svoleiðis námskeið. Og er það hið besta mál. Svo er stóra spurningin þetta hvort hægt sé að kenna gömlum hundi að sitja. Því reyni ég ekki einu sinni að svara.

Ég lendi margoft í því hér á blogginu að sjá einhverja spennandi athugasemd við frétt og svo fer ég inn á síðuna hjá manneskjunni og þar er þvílíkt orðbragð að ég fer strax út aftur. Þannig að dónaskapurinn er út um allt ef þú leitar.

Ætli þetta sé nú bara ekki orðið gott í bili.

Enda með því að mæla með því að hæstráðendur þjóðarinnar fari nú að brjóta odd af oflæti sínu og viðukenni bara ef þeir eru ekki öruggir í enskunni og fái túlk með sér.

Hafið það gott í dag

Vill senda ráðamenn á tungumálanámskeið

Í vikulok

Þessi helgi flaug áfram eins og flestar helgar gera. Ég var að vinna við áhugamálið bæði á föstudagskvöld og laugardag. Hitti þar fullt af fólki. Takk fyrir helgina öll sem lesið þetta. Ég hlakka til þegar við endurtökum þetta. Eiginmaðurinn átti á koma í dag af sjónum en þeir flýttu för sinni og hann mætti í gær. Það var til þess að við ákváðum að skella okkur á dansiball í gærkveldi. Fyrir valinu var Geirmundur á Vélsmiðjunni. Af hverju? Jú, mestar líkur á að við hittum þar einhverja sem við þekktum en hefðum ekki séð í langann tíma. Þetta var sú ódýrasta ballferð sem ég hef farið. Hún kostaði heilar 500 krónur. Þar sem við drekkum ekki áfengi þá höfum við yfirleitt fengið okkur kaffi á svona samkundum. Ákváðum þó í þetta skiptið af fá okkur gos svo við værum ekki eins hallærisleg á að líta.  Svo þegar Unnur komst að því að við drykkum bara gos bauð hún okkur í glas. Takk fyrir það Unnur mín. Ég var að reyna að rifja upp hvað það væri langt síðan við hefðum farið á ball og það er nú ansi langt síðan. Við vorum á Tenerife á sjómannadaginn sl. þannig að ekki var farið þá. Sem þýðir að það var einhverntímann í fyrravetur, man bara ekki hvenær. Rosalega finn ég mikinn mun eftir að reykingar vorum bannaðar. Ég kom heim þegjandi hás í þessi fáu skipti sem ég fór áður.  Þvílíkur munur núna, hægt að anda eðlilega og enginn að blása framan í mann.

Það var mjög fróðlegt að horfa á fólkið þarna. Fullt af eyrarpúkum. Við vorum meirihlutinn þarna til að byrja með. Allir að spara. Frítt allavega fram að miðnætti. Oftast held ég selt inn eftir það. Sá svo einn mann þarna sem ég man eftir úr Sjallanum. Þar var hann alltaf mættur fyrstur á gólfið með sinn danspartner. Mjög góður dansari og snéri dömunni fram og aftur. Þangað til of margir voru komnir á gólfið. Þá fóru þau. Og mér sýndist það sama vera upp á teningnum í gærkveldi. Þau voru held ég farið á undan okkur og þá er mikið sagt. Við vorum nefninlega komin heim um tvöleytið.

Hulda mín, ég ætla rétt að vona að þessi dagur hafi verið þokkalegur hjá þér í dag. Var hugsað til þín um miðjan dag. Svo hittum við ein hjón sem höfðu verið með okkur á Tenerife í vor. Þeir sem þekkja manninn minn vita að hann er ekki mikið fyrir að skakklappast á gólfinu en ég skellti mér aðeins út á gólfið með Unni. Annars var mikið að gera hjá þeim konum sem voru einar þarna. Kallarnir voru virkilega duglegir að bjóða þeim upp.

Við tókum svo einn rúnt í bæinn eftir ball. Mikið var eitthvað kuldalegt. Og krakkarnir alltof illa klædd.

Rétt eftir að við komum heim hringdi unglingurinn og var þá búin að passa. Ég náði í hana og renndi heim Leó, sem við höfðum fengið til að vera hér hjá okkar börnum á meðan. Hafði skipt blússunni yfir í peysu og það var allt annað að koma út. En mikið leið mér vel þegar ég lagði höfuðið á koddann. Snögg að sofna.

Ætlaði svo að vera virkilega löt í dag og dorma fram að hádegi. En síminn byrjaði að hringja um tíuleytið og hringdi svo nógu oft til að ég rétt næði að gleyma mér og hrökk svo upp aftur. 

Eftir hádegið bakaði ég svo súkkulaðibitakökur. Það var unun að horfa á gaurinn með mjólkurglasið, dýfandi kökunni í. Mér finnst svo kökur alveg geðveikt góðar heitar með ískaldri undanrennu. En missi svo alveg áhugann á þeim þegar þær eru orðnar kaldar.  

Eiginmaðurinn eldaði svo þessa líka fínu purusteik í kvöldmatinn. Ég hef aldrei verið mikið fyrir ferskt svínakjöt. Finnst það mjög fínt reykt og nýtt fínt líka í allskonar pottrétti og svoleiðis en ekki hreint. En þessi steik var sú besta sem ég hef smakkað. En hvað við erum heppin að hafa svona góðan kokk hérna á heimilinu. Birna, vinkona gaursins var í heimsókn hérna og var boðið í mat. Valkirjan var í allan dag í heimsókn hjá Berglindi vinkonu sinni, fór með þeim í bíltúr og fleira skemmtilegt. Hún vildi svo fá að bjóða henni í mat og var það ekkert mál. Nóg af mat og allir saddir.

Þeir Akureyringar sem hafa kíkt út um gluggann í dag hafa séð að það er smá snjóföl. Þau yngri settu upp húfu og vettlinga eftir matinn, fylgdu Berglindi heim og kíktu svo aðeins út á lóð. Rétt svona að athuga hvort hann væri eins og í fyrra.

Var að fatta að ég hef ekkert farið út í dag. Kannski sniðugt að bjóða eiginmanninum út á göngu, kíkja í kaffi til Leifs bróður sem er nýfluttur í næstu götu hérna. Hann hefur alveg örugglega ekki verið með steik í matinn. Býr einn. Tek með mér smá á disk.

Annars bara eigiði góða vinnuviku

Over and out.

Ég vil, ég vil.

Þetta er eitt af því sem við þurfum að slappa aðeins af með. Það þýðir ekkert fyrir okkur að heimta bara og heimta að flugfélögið fljúgi með okkur þangað sem við viljum, þegar við viljum og finnast sjálfsagt að þeir fljúgi með hálftómar vélar. Flugfélögin eiga að spara, eins og aðrir og þá verðum við að taka tillit til þess.

Hafið það gott í dag.

Fækka ferðum til þriggja áfangastaða

Hugmynd

Nú er um að gera að sameinast öll. Allir íslendingar sem ferðast til Kaupmannahafnar fara inn í þessa búð, skoða töskur eða hvað það nú er. Tala bara íslensku, hann kann að segja bless, hann hlýtur að kunna meira, eyða löngum tíma þar en tvennt verður að vera á hreinu, þú mátt ekki kaupa neitt og þú verður að vera fullkomnlega kurteis og sýna algjörlega þá bestu mannasiði sem mamma þín kenndi þér, nú eða pabbi, eftir því hvort þeirra var kurteisara. 

Nú eða hunsa búðina.

Það væri bara ekki eins gaman.

En hvað segiði um þetta?

Rekin úr búð í Danmörku

Kominn tími á nýtt.

Veit ekki með ykkur en ég var orðin hundleið á að sjá alltaf færsluna um Jarp þegar ég opnaði síðuna mína. Hef bara einfaldlega ekki gefið mér tíma til að skrifa. Hef verið að sinna andlegum hugðarefnum í vikunni. Farið á eitt námskeið hjá Rauða Krossinum. Frábær upprifjun. Veit ekki hvort ég hef minnst á það að ég starfa sem sjálfboðaliði þar og hef gert í nokkur ár.

En þeir sem ekki vita þá er ég heimavinnandi húsmóðir í fullu starfi og Herbalife dreifingaraðili í hlutastarfi.  Herbalife vinnan gerir mér mögulegt að vinna að heiman, ég skipulegg vikuna sjálf og get þar að leiðandi leyft mér að taka  að mér sjálfboðaliðastörf. Alla mánudagsmorgna svara ég í símann fyrir félagasamtök hér í bæ og sinni mun meira starfi fyrir þau samtök þegar á þarf að halda, eins og núna um helgina. Enda verður mjög gaman hjá okkur þá. Búin að fá að vera með í skipulaginu og fæ svo að hitta allt fólkið þessa þrjá daga.

En áfram með Rauða Krossinn. Það er alveg ótrúlega gefandi að starfa þar. Ég er mest í þeirri deild sem kallast heimsóknarvinir. Það þýðir að ég tók að mér aðila út í bæ, heimsæki hana einu sinni í viku, klukkutíma í senn. Sit og spjalla, fer út að ganga eða með hana í búðina, bara það sem hentar hverju sinni. En flestir held ég fara bara í heimsókn og halda fólkinu selskap í þennan tíma. Auðvitað eru mjög margir sem sinna þessu án þess að gera það í nafni einhverra félagasamtaka og það er bara frábært. Hugsiði ykkur bara hvernig það væri ef allir svona þokkalega venjulegt fólk tæki að sér að heimsækja manneskju sem liði illa, væri einmana, væri veik, ætti erfitt með gang eða hvað sem er einu sinni í viku, klukkutíma í senn? Vá ég get alveg séð fyrir mér hvað myndi gerast.

Námskeiðin sem okkur sjálfboðaliðunum er boðið upp á eru líka mjög fróðleg. Væri gaman að vita hvort einhver sem les þessi skrif hafi farið á sálrænt skyndihjálparnámskeið. Ég fór á eitt svoleiðis í fyrra og fékk svo upprifjun núna í vikunni. Það er mjög gott að læra aðeins um hvað gerist þegar fólk lendir í svona hremmingum eins og eru að ganga yfir landann þessa dagana. Og hremmingar eru það, alveg sama hvort við höfum kallað það yfir okkur eða ekki. Þetta námskeið fékk mig líka til að líta orðið kreppa allt öðrum augum. Þetta krepputal fór í taugarnar á mér áður en ekki lengur. Kreppa þarf ekki endilega að þýða það sem hún var hér áður fyrr. Stigsmunurinn er mikill en kreppa má það heita.  Kreppa er í raun bara röskun á annars stöðugu ástandi.

En nóg um það. Ég ætlaði alltaf að setja inn mynd sem ég tók af unglingnum og bekkjarsystrum hennar. Þær eru nefninlega í hljómsveit sem Siggi kafteinn stjórnar. Ég skrapp í heimsókn einn daginn og smellti þessum myndum af.

Unglingurinn minn, trommarinn.

 

Rafmagnsgítarleikarinn og hljómsveitarstjórinn. Bassaleikarinn er í fríi.

Söngkonurnar.

Flottar stelpur, gangi ykkur vel.

Jarpur að draga í land!!

Fann þetta á vísi.is

 

Forsætisráðuneyti Gordons Brown hefur sent sendiherra Íslands í Bretlandi bréf þar sem dregið er í land frá digrbarkalegum yfirlýsingum ráðherrans í liðinni viku. Vopnuð lögregla sveimar í kringum sendiráðið vegna hótana.

Það hefur mætt mikið á sendiráðsstarfsmönnum í Lundúnum en í kvöld barst viðurkenning frá Downing-stræti á því að Gordon Brown hefði hlaupið á sig í síðustu viku. Nú er verið að draga í land. Í yfirlýsingunni segir að eignafrystingin sem gerð er á grundvelli hryðjuverkalaga eigi eingöngu við um Landsbankann, ekki um önnur fyrirtæki í eigu Íslendinga í Bretlandi.

Sverrir Haukur Gunnlaugsson, sendiherra Íslands í Lundúnum, segir að visslulega sé verið að draga í land. Þá segist hann aldrei hafa lent í öðru eins og þegar holskefla símhringina skall á sendiráðinu og reiðir Bretar helltu úr skálum reiði sinnar.

 

Læðist um gólf.

Aðeins skýrsla fyrir svefninn. Ég þori varla að anda hérna. Nýbúin að lesa í svefn sex stykki sjö ára prinsessur. Allar verðandi ja, allavega forsetar, ef ekki bara forsætisráherrar.

Ýmislegt búið að ganga á í kvöld. Mjög gaman hjá þeim.

Valkirjan sem sagt með fimm bekkjarsystur í stelpupartýji og allar fengu að gista. Byrjaði með að unglingurinn bauð upp á grænan fordrykk. Þær máluðu sig svo.

Einir foreldrar komu með af því  mamman  ætlaði að aðstoða við baksturinn en endaði auðvitað með að þau borðuðu með okkur.

Við bökuðum pizzur, hvað annað? Litlar og þær fengu svo að velja hvað átti að vera á þeim. Algjör snilld, ekkert mál með að þessi vill ekki þetta og hinn vill ekki hitt.

Með pizzunum fengu þær svo rauðan drykk.

Þegar leið að svefni tók til andlitshreinsun. Það tók sinn tíma en gekk að lokum.Allar fóru hreinar og fínar í rúmið.

Getiði ímyndað ykkur hvað hægt sé að rökræða langan tíma um hvar ég á að vera og hvar hin á að vera? Það voru sex og sex rúmstæði í boði.Endaði með að þrjár vildu vera á einum stað og tvær á einum.Hm..... Ég lét þessar 3 sem vildu vera á sama leggjast ofan á hvora aðra. Spurði svo hvort þeim þætti þetta gáfulegt. Neeei eiginlega ekki. Ein þeirra færði sig í rúmið og hinar tvær lágu hlið við hlið.

Hér liggja þær tilbúnar að fara að horfa á High School Musical.

Jóhanna, valkirjan, Birgitta, Berlind, Katrín María og Berenika.

Það var miserfitt að sofna. Ég ákvað að lesa fyrir þær og það virkaði sko vel. Meira að segja þessi við áttum jafnvel von á að myndi fara heim stóðst ekki lestöfra mína.

Nú ætla ég að leggjast á bæn og biðja þess að þær allar sofi alla nóttina og ekkert trufli þær.

 

Annað. Ég sá að það höfðu komið rétt fyrir kl. tólf 59 gestir á síðuna mína í dag. En flettingar væru 540. Er það ekki ótrúlegt? Veit einhver hvað er að gerast þarna? Getur verið að þessir séu allir að lesa að meðaltali 9 færslur á síðunni minni?  Hmmmm......

Góða nótt