Óhugnarlegt.

Heyra í slökkvuliðsmanninum: Auðvitað vildum við geta farið inn og athugað með fleiri en það er ekki þorandi. Úff, þetta hefði getað verið hér á landi.

Hús í Álasundi brennur enn

Sniff,sniff, loksins einhver sem sendur með okkur.

Ætli hann sé af víkingaættum?

Segir Ísland afar vel rekið land

Venjulegur dagar á ný.

Dagurinn í dag er fyrsti dagur eftir páskafrí. Eiginmaðurinn fór á sjóninn.Skólinn byrjaður.Ég sit hér í rólegheitum. Góðir svona dagar þegar maður þarf ekki út snemma. Mikið ósköp geta börnin tuðað í morgunsárið. Mig langaði á tímabili þarna rétt fyrir hálf átta að skríða upp í aftur. Hvernig í ósköpunum hefur þetta eiginlega verið þegar mamma mína var að koma okkur systkinunum af stað í skóla. Við vorum 8 börn á 9 árum, þannig að það hefur nú verið dágóður fjöldi á leið í skóla á hverjum morgni. Trúleg ein 6 stykki. Það er helmingi meira en ég að koma af stað. Held ég hætti að kvarta.

Kannski þetta sé rétta aðferðin.

Spurning hvort hún eigi kannski að nota þessa aðferð í raunverulega lífínu, ná í hugmyndir sjálf. Það hefur ekki gefist svo vel að reyna að fara eftir leiðbeiningum annarra.

Spears slær áhorfsmet

Byrja á beinunum.

Jú einmitt. Alltaf þegar ég hef flutt þá eru hauskúpurnar mínar það fyrsta sem ég pakka niður. Þó að kannski sé upplýst hvaðan hún kemur þá á auðvitað ennþá eftir að komast að því af hverjum hún er og hvaðan hún kemur í byrjun.

Hauskúpan var meðal húsmuna í hjólhýsi

Evrópska söngvakeppnin vinninglögin 1956-2007 part 2.

Fer svo að hressast og er óttalegt bull stundum en skemmtilegir molar inn á milli. Bíð spennt eftir 22. maí. Og  er alveg þokkalega bjartsýn.

Evrópska söngvakeppnin vinninglögin 1956-2007 part 1

Svolítið svona softy framan af. Eiginlega hálfvæla á köflum fannst mér.

Og við í fjallið.

Jú , haldiði að Fríða hafi ekki hringt og rekið á eftir okkur. Hún ætlaði nefninlega að taka þátt í skíðagöngunni. Og hún vildi hafa klapplið við markið. Við rukum af stað en áttum þó alveg eins von á að allt yrði búið þegar við kæmum á svæðið. En allt gekk vel og þó að öll bílastæðin væru full þá var samt ekkert rosa umferð. Trúlega allir komnir og enginn lagður af stað heim aftur. En við biðum og biðum við endamarkið og ekkert bólaði á Fríðu og Agötu. En svo þegar allir aðrir voru komnir í mark og ég var farin að halda að við þyrftum að senda björgunarsveitina eftir þeim mægðum, þá birtust þær. En úr öfugri átt.Allir hinir keppendurnir komu úr norðri en þær úr suðri. Við fengum aldrei almeininlega skýringu á því. En við sáum þær aldrei fara af stað svo að ég veit ekkert hvað gerðist þarna í millitíðinni. Fullt af fólki fékk verðlaun, þar á meðal Agata. Fyrir hvað veit ég ekki, trúlega þó fyrir það að koma móður sinni í mark.

Við fylgdumst með öllum páskaeggjunum ganga út en drifum okkur svo niður að hóteli, svo krakkarnir gætu rennt sér á góðum stað. Þar enduðum við svo daginn með öllu hinu ferðafólkinu. Og ákváðum að koma aftur eftir helgi þegar rólegra verður og meira pláss fyrir okkur.

Ég ætlaði að hafa myndavélina með mér og taka einhverjar myndir í þessu yndislega veðri og umhverfi en snillinn ég gleymdi að setja kortið í vélina svo það var ekki hægt. En fæ einhverjar myndir á eftir og skelli með.

 

Hér mætir frú Oddfríður.

 Hér sést Agata taka við verðlaununum, auðvitað páskaegg.

 

Anna Elísabet vildi endilega fá mynd af sér.

 

Fríða mætt í fjallið.

Fríða mín, vona að þú hafir lagt af stað nógu snemma. En mikið er ég ánægð fyrir hönd skíðafólks að þau fái þessa góðu daga í fjallinu. Góða skemmtun öll.

Fólk streymir í Hlíðafjall

Líf og fjör á Siglufirði.

Það er frekar óvanalegt að heyra svona jákvæða og skemmtilega frétt frá Siglufirði. Væri gaman að heyra hver fréttaritarinn eða blaðamaðurinn væri. Við ættum kannski að fara að taka okkur til bloggarar og skrifa á bloggið okkar jákvæðar fréttir af því sem er að gerast í kringum okkur. Ekki veitir af.

Hátíðarstemnig á Siglufirði