Leita í fréttum mbl.is

Bloggfærslur mánaðarins, apríl 2008

Prenta út og hengja upp á vegg.

Lesist og lesist aftur og svo einu sinni enn.   

1.   Það eru að minnsta kosti tvær manneskjur í þessum heimi sem þú myndir deyja fyrir.

 2.   Það eru að minnsta kosti 15 manns í þessum heimi sem elska þig á einhvern hátt.

 3.   Eina ástæðan fyrir því að einhver hati þig er, viðkomandi vill vera eins og þú. 

4.   Bros frá þér getur fært einhverjum hamingju, jafnvel þótt viðkomandi líki ekki við þig. 

5.   Á hverju kvöldi, hugsar EINHVER til þín áður en viðkomandi fer að sofa 

6.   Þú ert himinn og jörð hjá einhverjum.

 7.   Þú ert einstök og sérstök í þessum heimi 

8.   Einhver sem þú þekkir ekki, elskar þig. 

9.   Jafnvel þegar þú klúðrar málunum, verður eitthvað gott úr því. 

10.       Þegar þér finnst heimurinn hafa snúið í þig baki, líttu aftur á.

 11.         Mundu alltaf eftir hrósum sem þú færð. Gleymdu dónalegum hreitum. 


Á virkum degi, um miðjan dag.

Þetta er alveg með ólíkindum. Mamman er bara að sækja barnið á leikskóla. Þetta er svo stutt frá okkur, bara i Danmörku. Ekki veit ástæðuna, en trúlegt þó að það hafi verið ákveðið fyrirfram hvern ætti að taka. Hrikalega óhugnarlegt.
mbl.is Fimm ára dreng rænt
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Einn góður að taka með sér inn í daginn.

KRAFTAVERK SALERNISPAPPÍRS

 Hrein og fersk  eftir sturtu, stóð ég framan við spegilinn, ég virti fyrir mér brjóstin á mér og að vanda kvartaði ég yfir því hvað þau eru smá!  Í stað venjulega svarsins um að brjóstin á mér væru  ekkert smá, breytti maðurinn minn út af venjunni og kom með  tillögu.
"Viljir þú að brjóstin stækki, skaltu daglega nudda  salernispappír á milli þeirra í nokkrar sekúndur."
Þar sem að ég  vildi reyna hvað sem væri, sótti ég mér blað af salernispappír og stóð síðan  framan við spegilinn, nuddandi því á milli brjóstanna  minna.
"Hvað þarf ég að gera þetta oft"  Spurði  ég.
"Þau munu vaxa þeim mun meira sem þú gerir þetta oftar,"  svaraði kallinn minn.
Ég hætti.
"Trúirðu því virkilega  að mér nægi að nudda klósettpappír á milli brjóstanna daglega til þess að fá  þau til að stækka?"
Án þess að líta upp svaraði  hann,
"Hann virkaði á rassinn á þér, ekki satt?"
Hann lifir enn og með mikilli sjúkrameðferð getur verið að hann gangi á ný,
jafnvel þótt hann muni áfram fá sína næringu um strá.
Heimski,  heimski karl.


Kannast einhver við þetta?

Þekkið þið einhverja sem hafa lent í svipuðu?


Oldies

Fyrir mína tíð. En gaman að þessu.


1984

Ég og Elisabeth norsk vinkona erum að interrailferðalagi um Evrópu. Varð ansi snubbótt i annan endann. Ætluðum ekki að koma okkur út af Bretlandseyjunum. Fórum á puttanum frá Thurso í Skotlandi og alla leið niður til Dover í Englandi. Á leiðinni í Newcastle eða Mancshester fórum við á Diskótek. Þar bauð mér upp breti á svipuðum aldri og ég . Og þetta lag hljómaði. Það var svo sem ekkert merkilegt en það sem hann sagði, því gleymi ég aldrei. Hann spurði nefninlega hvort ég kannaðist  eitthvað við þetta lag. Þá var þetta lag búið að vera í spilun hér á klakanum út i eitt í allavega nokkrar vikur og þeir blessaðir bretarnir héldu að íslenskir eyjaskeggar fylgdust ekkert með umheiminum. Smile

Íslendingar - útlendingar.

Hef oft ætlað að skrifa um þessi mál en ekki  farið af stað fyrr. Það er svo mikið um fordóma í gangi. Og málið er að fordómar þurfa ekki endilega að vera neikvæðir. Fordómar eru jú eitthvað sem við t.d. dæmum um  án þess að hafa athugað málið sjálf,  bara heyrt af einhverjum sem þekkir einhvern sem þekkir einhvern o.s.frv. (Mín reynsla er sú að sá/sú sem haft er eftir veit minnst í alvöru).Og svo eftir að hafa kynnst einhverju eða einhverjum kannski smakkað réttinn og fundist hann vondur. En svo eftir að betur var athugað þá var bara kokkurinn lélegur.

En þarf það endilega að vera rétt mat? Nú erum við búin að setja þjóðir í  svona flokka getur maður sagt eftir því hver reynsla okkar og tilfinning er fyrir  þeim aðilum sem við höfum kynnst frá því landi. Ef við tökum bara þjóðverja þá eru örugglega flestir með þá tilfinningu fyrir þjóðverjum að þeir séu svona harðir, hörkulegir. En dettur einhverjum í hug að allir þjóðverjar séu hörkulegir? Og ég verð að viðurkenna að þó að mér finnist svíar alveg frábærir upp til hópa þá finnst mér þessi dæmigerði svíi svolítið líta á sig og sína þjóð sem svona föðurímynd norðurlandanna svona svipað og mér finnst Bandaríkin líta á sig gagnvart restinni af heiminum, allavega þessum vestræna. Nú er þetta bara tilfinning hjá mér og kannski algjört bull.  Nú hef ég t.d. unnið með og umgengist útlendinga, bæði hér á landi og erlendis af og til frá því ég var 15 ára.

 Í Svíþjóð fyrir 28 árum (jesús minn, hvað er ég eiginlega gömul ef ég er farin að vitna í eitthvað sem gerðist fyrir svona mörgum árum?) en allavega þá var ég að vinna með þessum sem kallaðir voru asyrianir minnir mig sem var þá samnefnari yfir Sýrland. Líbanon og jafnvel fleiri, man ekki. Þetta voru allt frábærir menn að vinna með, hjálpsamir og allt það. En ég gat ekki fundið að þeir bæru neina virðingu fyrir mér sem konu. Nú var ég í sambúð með svía og þeim fannst það bara aukaatriði. Hugsa þeir allir svona? Nei , alveg örugglega ekki. Einu sinni var okkur boðið i mat til fjölskyldu frá Sýrlandi minnir mig og það gerðist ekki aftur. Ég hef grun um að ég hafi ekki haft góð áhrif á systurnar í fjölskyldunni. Þeim fannst Ísland minna frekar á eitthvað annað sólkerfi heldur en land stutt frá. Allt væri svo frjálst þar.

 Eftir að ég kom heim fór ég aftur að vinna með fólki frá öllum heiminum. Var svo heppin að vera að vinna á stað sem fjöldinn allur af úlendingum kom og fékk vinnu tímabundið og safnaði smá pening og fékk gott að borða í nokkurn tíma og hélt svo áfram ferðalaginu. Einnig hef ég farið á vertíðir og kynnst ýmsu fólki þar.Hef líka sótt námskeið og fundi erlendis um nokkurra ára skeið fyrir mörgum árum og kynntist þar allt annarri tegund af fólki en ég kynntist i vinnunni. Var einnig að vinna með útlendingum hér á Akureyri fyrir mörgun árum. Ég hef unnið með hópum frá Ástralíu, Nýja-Sjálandi,Tælandi , Filipseyjum og svo einstaklingum frá nánast öllum heiminum. Ég hef ekki unnið mikið með fólki frá Austur-Evrópu þjóðum, var einfaldlega komin heim að ala upp börnin þegar það fólk byrjaði að koma hingað til lands. En þekki þó nokkra aðila og á eina vinkonu frá Serbíu. Fínasta manneskja.Ég er búin í kollinum að mynda mér skoðanir á þessum þjóðum eftir reynslu minni af því fólki sem ég hef kynnst. En er mín skoðun rétt?  Ég veit t.d. alveg hvað skoðun Kanaríbúar höfðu á Íslandi þegar flestir íslendingar sem heimsóttu þá voru meira og minna blindfullir allan tímann. Og voru þá allir íslendingar meira og minna blindfullir? Held bara ekki.

En hvað eigum við að gera í dag? Það sem mér finnst vanta eru skýrar upplýsingar um það hvað við megum gera og hvað ekki. Ég skil alveg að í þessu eins og öllu öðru þá verðum við að taka allan pakkann. Við getum ekki bara valið það góða úr þessum samingum sem við höfum gert og skilið það sem við viljum ekki eftir. En það eru svo margar spurningar sem okkur venjulegu fólki langar að fá svör við.  Eins og með glæpamenn, af hverju getum við bannað mótorhjólagaurunum að koma til landsins og sent þá til baka en svo getum við ekki rekið  glæpamenn úr landi? Fólk almennt skilur það bara ekki.

Ég er alveg á því að við eigum að staldra við núna og einfaldlega skoða hvert við erum komin og hvert við ætlum næst. Kannski skoða það áður en við leggjum að stað en ekki bara vakna þegar allt er komið í óefni. Það er  nefninlega ekki komið i óefni ennþá en er á góðri leið.

Ætli þetta sé ekki orðið gott í bili.

En bara svo þið vitið af því þá nenni ég ekki að fá einhvern dónaskap eða orðbragð. Það er alveg hægt að segja skoðanir sínar á kurteisan hátt. Ef ég nenni ekki að horfa á það , hendi ég því út.


Engar nýjar fréttir.

Auðvitað er allt reynt. Hvernig auglýsingar sjáum við á undan skemmtiþáttum helst íslenskum eða vinsælum erlendum? Snakk og gos.Og pizzur sem hægt er að panta núna!!!! Og hvaða auglýsingar tröllríða hér öllu margar, margar vikur fyrir jól. Leikföng, keikföng og aftur leikföng.

Og láta sér koma á óvart að það sé meira hjá Ruv. Það hafa einfaldlega fleiri börn aðgang að  Ruv en Stöð 2. En af hverju auglýsa ekki t.d. grænmetisbændur á þessum tíma? Kannski er það of dýrt, veit ekki.  En sé fyrir mér flotta bakka fulla af sjónvarpsnammi í formi grænmetis og ávaxta. Geri þetta oft fyrir mín börn. Og börn jafn og fullorðnir hafa mikið meiri lyst og finnst skemmtilegra að borða ef búið er að skera niður og raða á bakka. Ég er nærri viss um að ef við erum duglegri að gera þetta þá taka þau síður eftir þessum óhollustuauglýsingum. Persónulega finnst mér leiðinlegast þessar vikur fyrir jól með leikfangaauglýsingarnar. Þetta er eitthvað svo endalaust. Bæði auglýsingatíminn í hvert skipti og svo aftur og aftur. Allt gjörsamlega ómissandi í barnaherbergið. Ég t.d. á eina 6.ára sem ef hún gæti myndi vilja eiga ja bara eitt af hverju öllu því sem sést. Þá getið þið rétt ímyndað ykkur hvort mér finnst þessi tími ekki skemmtilegur. Annars held ég að fullroðnir láti alveg eins og jafnvel frekar plata sig með auglýsingum. Samanber fótanuddtæki og fleira.

Eigið góðan dag


mbl.is Skyndibiti með barnaefninu
Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

Skrýtið hvað maður gleymir.

P4060002Skrýtið hvað maður er fljótur að gleyma. Það vorar svo snemma á eyrinni hjá mér að ég er búin að vera í sandölum meira og minna í tvær  vikur. Svo skruppum við í sveitina að ná í reiðhjólin í geymslu og gleymdum að taka með stígvélin. Unglingurinn í pilsi og sandölum og gaurinn í strigaskóm. En það slapp. Flott veður

Blogghittingur og fleira.

Við hittumst nokkrar bloggvinkonur hér á Akureyri í gær. Alveg frábært framtak.

Blaa_kannanHér er kaffihúsið sem við hittumst á. Alveg yndislegur staður og fyrsta kaffihúsið á Akureyri   sem ekki mátti reykja á og vandi ég því komur mínar þangað strax frá byrjun.

Annars átti ég svolítið erfitt með að skipta mér niður á staði í gær. Það er svona þegar margt er í boði. þar sem ég vísa í þarna er auðvitað meiriháttar framtak þeirra sem fyrir því stóðu.

Lýðræðisdagurinn á Akureyri. Sjá frétt.

http://www.vikudagur.is/?m=news&f=viewItem&id=1712

Og vildi ég óska þess að betur hefði staðið á hjá mér

 

Síðan enduðum við daginn á að fara í fermingarveislu hjá Vilborgu hennar og þar fenguð þvílíkar kræsingarnar og áttum virkilega góða stund þar.


« Fyrri síða | Næsta síða »

Höfundur

Anna Guðný
Anna Guðný

Langar að æfa mig í að setja saman texta. Sé til hvað ég gef mér mikinn tíma í það.

Sjálfstæður Herbalife dreifingaraðili. www.heilsufrettir.is/anna

Þeir sem vilja hafa samband má benda á netfang sem er: ollana@simnet.is

Heimsóknir

Flettingar

  • Í dag (18.5.): 1
  • Sl. sólarhring: 2
  • Sl. viku: 17
  • Frá upphafi: 201356

Annað

  • Innlit í dag: 1
  • Innlit sl. viku: 17
  • Gestir í dag: 1
  • IP-tölur í dag: 1

Uppfært á 3 mín. fresti.
Skýringar

Um bloggið

ollana

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband